تاثیر بازخورد کلامی و نوشتاری معلمان بر عزت نفس دانش آموزان ابتدایی

بازخورد معلم نقش بسیار مهمی در فرایند یاددهی-یادگیری و به ویژه در تقویت عزت نفس دانش آموزان دوره ابتدایی دارد. این مقاله با تاثیر بازخورد کلامی و نوشتاری معلمان بر عزت نفس دانش آموزان ابتدایی با مرور منابع و مطالعات معتبر داخلی و خارجی تدوین شده است. در ابتدا تعاریف و طبقه بندی های مختلف بازخورد به عنوان یکی از مولفه های کلیدی آموزش بررسی شده است؛ از جمله بازخورد مثبت، منفی بازخورد مربوط به تلاش و توانایی و همچنین تقسیم بندی بازخورد به درونی و بیرونی، شفاهی و نوشتاری، شناختی و فراشناختی. همچنین، نقش بافت محیط آموزشی و شرایط ارائه بازخورد در اثربخشی آن مورد تاکید قرار گرفته است؛ به طوری که بازخورد باید به گونه ای باشد که دانش آموزان آن را به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد ببینند، نه انتقاد شخصی. مطالعات متعدد نشان داده اند که بازخورد موثر، به ویژه زمانی که به صورت اختصاصی و بر اساس عملکرد دقیق دانش آموز ارائه شود، می تواند باعث افزایش خودتنظیمی، خودکارآمدی و انگیزش در دانش آموزان شود و در نتیجه عزت نفس آنان را تقویت نماید. علاوه بر این، تعامل معلم و دانش آموز، به خصوص در قالب بازخوردهای شفاهی دوستانه و بازخورد نوشتاری دقیق، به عنوان یکی از عوامل کلیدی در بهبود کیفیت یادگیری و رشد عاطفی دانش آموزان شناخته شده است. همچنین، نقش محیط آموزشی و معلم در پرورش عزت نفس دانش آموزان و ارتباط آن با پیشرفت تحصیلی، خلاقیت و سلامت روان به وضوح مشخص شده است. در پایان، این مقاله بر ضرورت آموزش معلمان برای ارائه بازخوردهای هدفمند و سازنده تاکید دارد و فعالیت های عملی همچون «حلقه جادو» را به عنوان نمونه ای از روش های موثر برای افزایش عزت نفس دانش آموزان معرفی می کند. نتایج این بررسی می تواند برای بهبود کیفیت آموزش و ارتقای انگیزه تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی راهگشا باشد.

کلیدواژه ها:

بازخورد کلامی بازخورد نوشتاری ، عزت نفس ، دانش آموزان دوره ابتدایی ، خودتنظیمی ، انگیزش تحصیلی ، یادگیری موثر