رابطه رضایت از زندگی با صفات شخصیت و شادکامی

رضایت از زندگی به عنوان ارزیابی شناختی افراد از کیفیت زندگی خود نقش محوری در شادکامی آنها ایفا می کند. این مقاله مروری با هدف ترکیب و تحلیل یافته های موجود درباره ارتباط آن با صفات شخصیت و شادکامی انجام شد. برای دستیابی به این هدف، با جستجو در پایگاه اطلاعاتی مطالعات منتشر شده مورد بررسی نظام مند قرار گرفتند. یافته ها به طور قاطعانه حاکی از آن بودند که رضایت از زندگی با شادکامی رابطه مثبت و قوی دارد. همچنین صفات شخصیت هم می تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر رضایت از زندگی تاثیر منفی و یا مثبت داشته باشند. در میان صفات شخصیت، برون گرایی به عنوان قویترین پیش بین کننده های مثبت رضایت از زندگی و شادکامی شناسایی شده است، در حالی که روان رنجوری رابطه منفی و معناداری با هر دو متغیر نشان می دهد. همچنین شادکامی در بسیاری از مطالعات به عنوان یک مکانیسم میانجی کلیدی در تبیین رابطه بین صفات شخصیت و رضایت از زندگی کند. نتیجه گیری کلی حاکی از آن است که صفات شخصیت بستر روانشناختی ضروری برای شکل گیری رضایت از زندگی و عمل می شادکامی فراهم می کنند.

کلیدواژه ها:

رضایت از زندگی ، صفات ، شخصیت ، شادکامی ، مرور نظام مند