ارتباط انعطاف پذیری شناختی و خوش بینی تحصیلی با نقش میانجی نظم جویی شناختی هیجان در دانش آموزان دختر متوسطه

هدف این پژوهش ارتباط انعطاف پذیری شناختی و خوش بینی تحصیلی با نقش میانجی نظم جویی شناختی هیجان در دانش آموزان دختر متوسطه بود تحقیق از نظر هدف، بنیادی و از نظر اجرا، تحقیق توصیفی همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم آموزش و پرورش برخوار می باشد طبق آمار آموزش و پرورش تعداد ۸۵۰ دانش آموز دختر در مدارس دولتی و غیردولتی منطقه برخوار در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ مشغول تحصیل بودند. در این پژوهش با استفاده از چدول کرجسی و مورگان تعداد ۲۶۵ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰)، پرسشنامه خوش بینی تحصیلی شیرر و کارور (۲۰۱۱) و پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان گارنفسکی و همکاران (۲۰۰۰) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از معادلات ساختاری، تحلیل مسیر و آزمون برازندگی با نرم افزارهای SPSS و Smart PLS استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین متغیر انعطاف پذیری شناختی و خوشبینی تحصیلی در میان دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم با ضریب مسیر برابر با ۰/۵۱۱ و سطح معنی داری و بین انعطاف پذیری شناختی و نظم جویی با ضریب مسیر ۰/۲۴۹ و سطح معنی داری آن > ۰۰۱ رابطه ای مستقیم و معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل مدل معادلات ساختاری حاکی از آن است که نظم جویی شناختی هیجان نقش میانجی معناداری در رابطه بین انعطاف پذیری شناختی و خوشبینی تحصیلی ایفا می کند. ضریب تاثیر غیر مستقیم از طریق متغیر میانجی ۰/۳۶۳ و سطح معنی داری آن ۰.۰۱ > P گزارش شده است. این یافته نشان می دهد که انعطاف پذیری شناختی می تواند از طریق بهبود مهارت های نظم جویی شناختی هیجان موجب ارتقای خوشبینی تحصیلی در دانش آموزان گردد.

کلیدواژه ها:

انعطاف پذیری ، شناختی ، خوش بینی تحصیلی ، نظم جویی شناختی ، هیجان