نقش تربیت اخلاقی در تقویت مسئولیت پذیری دانش آموزان

تربیت اخلاقی همواره یکی از ارکان بنیادین نظامهای آموزشی به شمار می آمد و نقشی تعیین کننده در شکل گیری شخصیت، هویت و رفتار اجتماعی دانش آموزان ایفا می کرد. از جمله مهمترین پیامدهای این نوع، تربیت پرورش مسئولیت پذیری به عنوان شاخص اصلی شخصیت سالم مطرح می شد. مسئولیت پذیری به عنوان توانایی فرد در پذیرش، وظایف پایبندی به تعهدات و پاسخگویی در قبال تصمیمات زمینه ساز رشد اجتماعی، افزایش انضباط فردی و تقویت حس تعهد در برابر دیگران به حساب می آمد. پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش تربیت اخلاقی در تقویت مسئولیت پذیری دانش آموزان انجام گرفته بود. روش مطالعه مبتنی بر رویکرد توصیفی-تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و یافته های پژوهش های پیشین صورت پذیرفته بود. نتایج نشان داد که نهادینه سازی ارزش های اخلاقی، انتقال اصول دینی و اخلاقی و ارائه الگوهای رفتاری مناسب تاثیر چشمگیری بر ارتقای مسئولیت پذیری دانش آموزان داشت. همچنین، نقش معلمان و خانواده ها در ایجاد بسترهای لازم برای شکل گیری رفتار مسئولانه و تقویت فرهنگ پاسخگویی بسیار برجسته ارزیابی شد. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که تربیت اخلاقی زیربنای اصلی پرورش نسلی، متعهد، مسئول و کارآمد در جامعه محسوب می گردید.

کلیدواژه ها:

تربیت ، اخلاقی ، مسئولیت پذیری دانش آموزان ، ارزش های اخلاقی ، معلمان ، خانواده