استفاده معلمان از اصول روانشناسی و مشاوره در مدارس و نقش آن در علاقه مند کردن دانش آموزان به فعالیتهای آموزشی و پرورشی

یکی از مولفه های اساسی در ارتقا کیفیت یادگیری و پرورش، بهره گیری از اصول روانشناسی و مشاوره در محیط های آموزشی است. معلمان زمانی که از دانش روانشناختی و مهارت های مشاوره ای برخوردار باشند، قادرند علاوه بر ایفای نقش آموزشی، زمینه های رشد عاطفی، اجتماعی و انگیزشی دانش آموزان را نیز فراهم سازند. چنین محیطی نه تنها باعث تقویت انگیزه داخلی دانش آموزان برای مشارکت در فعالیت های آموزشی می شود، بلکه آنان را به حضور فعال در برنامه های پرورشی نیز سوق می دهد. از سوی دیگر، به کارگیری مهارت های مشاوره ای توسط معلمان مانند گوش دادن فعال، همدلی، حل مسئله و ارائه بازخورد سازنده به دانش آموزان، احساس امنیت، درک شدن و ارزشمندی می دهد. در نتیجه، آنان با رغبت بیشتری در فعالیت های کلاسی، گروهی و فوق برنامه مشارکت می کنند و فرصت رشد همه جانبه برایشان فراهم می شود. رویکردهای روانشناسی و مشاوره ای به معلمان کمک می کند تا با کاهش اضطراب، استرس و فشارهای تحصیلی دانش آموزان، زمینه ای ایجاد نگرش مثبت نسبت به یادگیری و تحصیل را فراهم سازند. زمانی که دانش آموز احساس کند که در کنار آموزش علمی، نیازهای روانی و اجتماعی او نیز دیده می شود، سطح اعتماد به نفس، خودکارآمدی و احساس تعلق او به مدرسه افزایش می یابد. این امر بطور مستقیم بر ارتقا انگیزه تحصیلی، بهبود عملکرد درسی و افزایش مشارکت در فعالیت های پرورشی تاثیر می گذارد.

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، مشاوره ، معلم ، علاقه مندی ، دانش آموزان ، فعالیت های آموزشی و پرورشی