سرگرمیهای آموزشی و راهی برای جذب دانش آموزان در کلاس

در عصر حاضر افت تحصیلی و کاهش انگیزه دانش آموزان به ویژه در مقاطع تحصیلی، پایه به چالشی جدی در نظامهای آموزشی بسیاری از کشورها تبدیل شده است. این مسئله که ریشه در عوامل گوناگون روان شناختی، اجتماعی و اقتصادی دارد، علاوه بر تاثیر منفی بر عملکرد تحصیلی و پیشرفت شغلی آینده دانش آموزان بر سلامت روان آنان و کیفیت تعاملات اجتماعی شان نیز سایه می افکند. لذا، یافتن راهکارهای موثر برای ارتقای انگیزه و جذب دانش آموزان در فرآیند یادگیری از اهمیت ویژه ای برخوردار است و بررسی نقش سرگرمیهای آموزشی در این زمینه هدف اصلی پژوهش حاضر میباشد. عوامل بنیادی مرتبط با سرگرمیهای آموزشی در جذب دانش آموزان، از یک سو ریشه در ساختار شناختی و روان شناختی فراگیران دارد تمایل ذاتی انسان به کاوش بازی و دریافت پاداش محرکهای درونی قدرتمندی برای یادگیری محسوب میشوند. از سوی دیگر، تحولات اجتماعی و فرهنگی، از جمله افزایش دسترسی به فناوریهای نوین و تغییرات در سبکهای زندگی بر تقاضا برای روشهای آموزشی تعاملی و جذاب افزوده است. این عوامل در کنار ساختارهای آموزشی سنتی و گاه خشک که فاقد نوآوریهای لازم در جهت پاسخگویی به نیازهای نسل جدید هستند منجر به بروز الگوهای مشخصی در کلاسهای درس شده است این الگوها شامل کاهش تمرکز افت مشارکت فعال افزایش بی علاقگی به موضوعات درسی و در نهایت، کاهش عملکرد تحصیلی دانش آموزان است. این مقاله با هدف تحلیل مبانی نظری سرگرمیهای آموزشی و تبیین سازوکارهای روان شناختی آن در افزایش درگیری تحصیلی دانش آموزان تدوین شده است و میکوشد تا یک مدل مفهومی برای یکپارچه سازی این رویکرد در ساختارهای کلاسی ارائه دهد. دامنه پژوهش از منظر مفهومی بر ابعاد شناختی و عاطفی انگیزش متمرکز است و جامعه هدف آن دانش آموزان دوره متوسطه اول در چارچوب نظام آموزشی معاصر ایران در نظر گرفته شده است با این حال این مطالعه به دلیل ماهیت نظری خود، به ارائه شواهد تجربی نمی پردازد و تحلیلهای آن صرفا به گروه سنی مذکور محدود میگردد و از تعمیم یافته ها به سایر دوره های تحصیلی خودداری میکند. این پژوهش با ارائه چارچوب نظری برای سرگرمیهای آموزشی میتواند نقشی کلیدی در ارتقای کیفیت آموزش و افزایش انگیزه یادگیری دانش آموزان ایفا کند کاربردهای عملی آن در حوزههای مختلف از جمله بهداشت عمومی و بهبود سلامت روانی دانش آموزان، تا طراحی و توسعه برنامههای آموزشی نوآورانه ملموس و قابل اندازه گیری است این چارچوب میتواند به سیاست گذاران آموزشی

کلیدواژه ها:

سرگرمی ، آموزشی ، انگیزش تحصیلی ، یادگیری فعال ، مشارکت دانش آموزی ، جذب دانش آموز