جادوی هوش: زمینه جدیدی برای هوش مصنوعی و روانشناسی

در پرتو پیشرفتهای شگرف هوش مصنوعی بازاندیشی در ماهیت پیچیده و چندوجهی هوش انسانی به یکی از دغدغه های محوری در علوم شناختی و روانشناسی بدل گشته است. این همگرایی فزاینده میان دو حوزه زمینهای نوین و میان رشته ای را پدید آورده است که در آن الگوهای محاسباتی برای مدل سازی فرآیندهای ذهنی و بالعکس بینشهای روانشناختی برای توسعه معماریهای هوشمند به کار گرفته میشوند پیامدهای این حوزه نوظهور فراتر از مرزهای نظری بوده و ابعاد گسترده ای از حیات فردی و اجتماعی، از جمله بهزیستی روانی، کارآمدی تحصیلی و شغلی و پویایی تعاملات انسانی در عصر دیجیتال را تحت تاثیر قرار میدهد.ریشه های اولیه "جادوی هوش را میتوان در پیچیدگیهای بینظیر ساختار عصب شناختی مغز انسان توانایی تکاملی گونههای زیستی در حل مسائل انتزاعی و انطباق با محیطهای پویا و همچنین نیاز دیرینه انسان به درک و شبیه سازی ماهیت آگاهی و تفکر جستجو کرد. در کنار این عوامل زیستی و روانشناختی پیشرفتهای شگرف در علم رایانه به ویژه در توسعه الگوریتمهای یادگیری عمیق و شبکه های عصبی مصنوعی، زمینهای جدید فراهم آورده که به ما امکان میدهد به شیوه های بی سابقه ای به بازآفرینی و بررسی هوش نزدیک شویم. تجلیات این پدیده شامل قابلیتهای شناختی نظیر خلاقیت غیرخطی استدلال استقرایی و قیاسی ،پیچیده ادراک و تعبیر عمیق احساسات، و نیز توانایی سیستمها برای یادگیری خودسازمان دهنده از دادههای خام و توسعه فهمی شهودی و زمینهای از جهان است. این ویژگیها نه تنها در هوش طبیعی بشر قابل مشاهده اند، بلکه به طور فزاینده ای در مدلهای پیشرفته هوش مصنوعی نیز، در قالب الگوهای نوظهور رفتاری و قابلیتهای تصمیم گیری ،مستقل بازتاب مییابند و مرزهای کنونی فهم ما از هوش را گسترش میدهند. هدف اصلی این پژوهش ،نظری بررسی تعامل پیچیده میان مفاهیم جادوی هوش به عنوان مجموعه ای از باورها و شیوه های مرتبط با تواناییهای فراتر از شناخت (عادی و زمینه های نوظهور در هوش مصنوعی و روانشناسی است. این مطالعه بر روی جنبه های مفهومی و

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، علوم شناختی ، روانشناسی شناختی ، ماهیت هوش