تاثیر محیطهای آموزشی سالم و پایدار بر بهبود عملکرد تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف تاثیر محیطهای آموزشی سالم و پایدار بر عملکرد تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان انجام شد. اهمیت این موضوع از آن جهت است که محیط مدرسه نه تنها به عنوان بستری برای یادگیری، علمی بلکه به عنوان فضایی تاثیرگذار بر رفاه روانی و جسمی دانش آموزان شناخته می شود. روش پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی و پیمایشی بود و جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه اول در یک منطقه آموزشی مشخص بود که تعداد نمونه ۳۳۵ نفر انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه ارزیابی محیط آموزشی سالم، پرسشنامه سلامت روان ۲۸-GHQ و شاخص عملکرد تحصیلی (معدل (سالانه بود. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شد و همبستگی میانگین و رگرسیون چندگانه برای بررسی روابط و اثر متغیرها به کار گرفته شد. یافته ها نشان داد که بین کیفیت محیطهای آموزشی سالم و پایدار با عملکرد تحصیلی و سلامت روانی دانش آموزان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ابعاد روانی، اجتماعی و فیزیکی محیط مدرسه بیشترین اثر را بر پیشرفت تحصیلی و کاهش مشکلات روانی داشتند، در حالی که شاخص پایداری نیز به شکل معنادار اما با شدت کمتر تاثیر گذار بود این نتایج نشان می دهد که بهبود شرایط فیزیکی، ارتقای روابط اجتماعی و اجرای سیاست های پایدار می تواند موجب افزایش انگیزه، تمرکز و موفقیت تحصیلی دانش آموزان و همچنین کاهش اضطراب، استرس و مشکلات روانی آنان شود در نهایت پژوهش تاکید می کند که توجه همزمان به سلامت روانی و توسعه پایدار محیطهای آموزشی برای تربیت نسل های توانمند و مسئول ضروری است.

کلیدواژه ها:

محیط آموزشی سالم ، پایداری ، عملکرد تحصیلی ، سلامت روان ، دانش آموز ، انگیزه یادگیری ، عدالت آموزشی