نقش فناوریهای نوین در تربیت معلم چالشها و فرصتهای یادگیری مداوم

در عصر دیجیتال فناوریهای نوین مانند هوش مصنوعی (AI)، یادگیری الکترونیکی و ابزارهای ابری نقش محوری در تحول برنامه های تربیت معلم ایفا می کنند. این مقاله به بررسی نقش این فناوری ها در ارتقای یادگیری مداوم معلمان می پردازد و با رویکرد تحلیلی-تطبیقی برنامه های تربیت معلم در ایران را با مدل های بین المللی مانند ایالات متحده و فنلاند مقایسه می کند. یافته ها نشان می دهد که فناوری ها فرصت هایی نظیر شخصی سازی یادگیری، افزایش سرعت بازخورد و کاهش هزینه های آموزشی فراهم می آورند؛ برای مثال، پلتفرم های آنلاین مانند Moodle و AI می توانند برنامه های درسی را بر اساس نیازهای فردی معلمان تنظیم کنند و یادگیری مادام العمر را تسهیل نمایند. با این حال چالش هایی مانند نابرابری دسترسی به زیرساخت ها (شکاف دیجیتال)، کمبود آموزش معلمان برای استفاده از ابزارهای نوین و نگرانی های حفظ حریم خصوصی مانع بهره برداری کامل می شوند. در ایران با وجود پیشرفت هایی مانند سامانه شاد، و موانعی نظیر ضعف زیرساخت های روستایی و عدم انسجام سیاستی بهره وری را کاهش می دهد. این مطالعه بر اساس ادبیات مرور، تحلیل تجربیات جهانی پیشنهادهایی عملی ارائه می دهد. سرمایه گذاری در آموزش دیجیتال معلمان، توسعه سیاست های فراگیر برای عدالت آموزشی و ادغام AI در برنامه های دانشگاهی تربیت معلم نتیجه گیری می کند که با غلبه بر چالش ها، فناوری می تواند تربیت معلم را به سمت مدلی پویا و کارآمد سوق دهد که نه تنها کیفیت تدریس را ارتقا می بخشد بلکه به تحقق اهداف توسعه پایدار آموزشی کمک می کند. این تحول نیازمند همکاری دولت، دانشگاه ها و بخش خصوصی است تا یادگیری مداوم به واقعیت تبدیل شود.

کلیدواژه ها:

فناوریهای نوین ، تربیت معلم ، یادگیری مداوم ، هوش مصنوعی ، چالش های دیجیتال ، فرصت های آموزشی ، برنامه درسی تطبیقی ، شکاف دیجیتال ، آموزش الکترونیکی ، توسعه حرفه ای معلمان