پیش بینی خودکارآمدی براساس مهارتهای ارتباطی و یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان تنگستان

پژوهش حاضر با هدف پیش ببینی خودکارآمدی براساس مهارتهای ارتباطی و یادگیری خودتنظیمی در دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان تنگستان انجام شد. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان تنگستان به تعداد ۱۰۲۶ نفر در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بود. افراد نمونه با روش نمونه گیری دردسترس با استفاده از جدول مورگان به روش نمونه گیری دردسترس از بین دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان تنگستان به تعداد ۲۸۰ نفر انتخاب شدند و به پرسشنامه های مهارتهای ارتباطی، یادگیری خودتنظیمی و خودکارآمدی پاسخ دادند. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام شد. نتایج نشان داد که رابطه معناداری بین خودکارآمدی با مهارت های ارتباطی و یادگیری خودتنظیمی وجود دارد. همچنین مهارتهای ارتباطی میتواند خودکارآمدی در دانش آموزان را پیش بینی کند. یادگیری خودتنظیمی میتواند خودکارآمدی در دانش آموزان را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، مهارتهای ارتباطی ، یادگیری خودتنظیمی ، دانش