نقش قصه گویی و داستان پردازی در توسعه مهارت های زبانی دانش آموزان مقطع ابتدایی

قصه گویی و داستان پردازی از دیرباز به عنوان یکی از موثرترین روش های آموزشی در رشد و پرورش مهارت های زبانی کودکان شناخته شده است. در نظام آموزشی امروز، اهمیت این شیوه نه تنها به عنوان ابزاری برای انتقال مفاهیم اخلاقی و فرهنگی، بلکه به عنوان روشی علمی برای تقویت توانایی های گفتاری، شنیداری، خوانداری و نوشتاری دانش آموزان مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش قصه گویی و داستان پردازی در توسعه مهارت های زبانی دانش آموزان مقطع ابتدایی انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بوده و داده ها از طریق مطالعات کتابخانه ای و تحلیل نظریات آموزشی گردآوری شده است. یافته ها نشان می دهد که قصه گویی باعث افزایش دایره واژگان، بهبود تلفظ و جمله سازی، تقویت درک مطلب و پرورش خلاقیت زبانی در دانش آموزان می شود. همچنین، داستان پردازی با ایجاد موقعیت های ارتباطی فعال، به تقویت مهارت های نوشتاری و تفکر انتقادی کمک می کند. نتایج تحقیق نشان می دهد که استفاده منظم و هدفمند از فعالیت های قصه گویی در کلاس درس، ضمن افزایش انگیزه یادگیری زبان، موجب رشد عاطفی و اجتماعی دانش آموزان نیز می شود. بر این اساس، به کارگیری داستان و قصه در فرآیند آموزش زبان می تواند راهکاری کارآمد برای بهبود کیفیت یادگیری و پرورش توانایی های زبانی در مقطع ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، داستان پردازی ، مهارت های زبانی ، آموزش ابتدایی ، یادگیری زبان ، خلاقیت زبانی