مقایسه اثربخشی تدریس حضوری، آنلاین و ترکیبی در دروس مفهومی مثل ریاضی

یادگیری ریاضی به دلیل ماهیت مفهومی و انتزاعی، همواره یکی از چالش های مهم نظام آموزشی بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی و مقایسه اثربخشی تدریس حضوری، آنلاین و ترکیبی بر یادگیری مفهومی، توانایی حل مسئله، انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع پژوهش شبه آزمایشی (quasi-experimental) و طراحی آن مقایسه ای بین سه گروه آموزشی بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان ابتدایی و متوسطه در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود و نمونه شامل ۹۰ دانش آموز (۳۰ نفر در هر گروه) انتخاب شد. داده ها با استفاده از آزمون یادگیری مفهومی ریاضی و پرسشنامه انگیزه و مشارکت فعال جمع آوری و با استفاده از آزمون های ANOVA یک طرفه و آزمون های پس آزمون (Tukey) تحلیل شدند. نتایج نشان داد که روش تدریس ترکیبی بالاترین اثربخشی را در یادگیری مفهومی، توانایی حل مسئله، انگیزه و مشارکت فعال دانش آموزان دارد. گروه حضوری در جایگاه دوم و گروه آنلاین در جایگاه سوم قرار گرفت. همچنین، تفاوت های مشاهده شده بین گروه ها از نظر آماری معنادار (p<۰/۰۱) بود.این نتایج حاکی از آن است که ادغام روش های حضوری و آنلاین می تواند با ایجاد تعادل بین انعطاف پذیری، دسترسی به منابع آموزشی و تعامل مستقیم با معلم، یادگیری مفهومی و انگیزه دانش آموزان را بهبود بخشد. یافته های پژوهش می تواند راهنمایی عملی برای معلمان، برنامه ریزان آموزشی و سیاست گذاران در طراحی روش های بهینه آموزش ریاضی فراهم کند و به ارتقای کیفیت آموزش دروس مفهومی کمک نماید.

کلیدواژه ها:

یادگیری مفهومی ریاضی ، تدریس حضوری ، تدریس آنلاین ، تدریس ترکیبی (Blended Learning) ، انگیزه و مشارکت فعال