ارتباط سبک زندگی دیجیتال با خلاقیت و نوآوری دانش آموزان

تحولات سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات در دهه های اخیر موجب شکل گیری نسلی از دانش آموزان شده است که بخش زیادی از اوقات روزانه خود را در بسترهای دیجیتال سپری می کنند. سبک زندگی دیجیتال، که شامل بهره گیری گسترده از شبکه های اجتماعی، بازی های رایانه ای، یادگیری آنلاین و ابزارهای هوشمند است، می تواند تاثیرات متفاوتی بر رشد مهارت های فکری و رفتاری دانش آموزان داشته باشد. این پژوهش با هدف بررسی ارتباط میان سبک زندگی دیجیتال و میزان خلاقیت و نوآوری دانش آموزان انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی–همبستگی بوده و داده ها با استفاده از پرسشنامه سبک زندگی دیجیتال و مقیاس خلاقیت و نوآوری تورنس گردآوری شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ بوده که نمونه ای به حجم ۳۵۰ نفر با روش نمونهگیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شد. یافته ها نشان داد که بین ابعاد سبک زندگی دیجیتال (استفاده آموزشی، ارتباطات اجتماعی، سرگرمی دیجیتال و تولید محتوا) و خلاقیت و نوآوری رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (۰٫۰۱ > p). نتایج بیانگر آن است که بهره برداری هدفمند از ابزارها و فعالیت های دیجیتال می تواند بستری مناسب برای تقویت ایده پردازی، حل مسئله خلاق و نوآوری در بین دانش آموزان فراهم آورد. در پایان، پیشنهاداتی برای بهره گیری بهینه از فناوری دیجیتال در محیط آموزشی ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

سبک زندگی دیجیتال ، خلاقیت ، نوآوری ، دانش آموزان ، فناوری آموزشی