اقدام پژوهی: چگونه توانستم با آموزش خودتنظیمی، مسئولیت پذیری تحصیلی را در دانش آموزان ارتقا دهم؟

مسئولیت پذیری تحصیلی یکی از مولفه های اساسی در رشد شخصیت دانش آموزان و موفقیت تحصیلی آنان به شمار می رود. در سال تحصیلی جاری، با مشاهده فقدان تعهد در انجام تکالیف، بی نظمی در مطالعه و بی توجهی نسبت به نتایج عملکرد درسی از سوی برخی دانش آموزان، تصمیم گرفتم تا با استفاده از راهبردهای آموزش خودتنظیمی، تغییری مثبت در سطح مسئولیت پذیری آن ها ایجاد نمایم. پژوهش حاضر با روش اقدام پژوهی و در چارچوب الگوی ۹ مرحله ای کنش پژوهی انجام شد. پس از تشخیص مسئله و گردآوری شواهد اولیه، برنامه ای منظم شامل آموزش راهبردهای برنامه ریزی، هدف گذاری، خودنظارتی، خودارزیابی و تقویت انگیزش درونی طراحی و اجرا گردید. یافته ها حاکی از آن بود که پس از اجرای این راهبردها، میزان تعهد به انجام وظایف درسی، احساس مسئولیت فردی و مشارکت فعال در فعالیت های یادگیری به شکل محسوسی افزایش یافت. ارزیابی نهایی از طریق مشاهده مستقیم، مصاحبه با والدین و پرسش نامه های خودگزارش دهی دانش آموزان انجام شد. نتایج نشان داد که آموزش خودتنظیمی می تواند عاملی اثربخش در ارتقای مسئولیت پذیری تحصیلی باشد.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، مسئولیت پذیری تحصیلی ، اقدام پژوهی ، یادگیری فعال ، مهارت های خودنظارتی ، انگیزش درونی ، مدیریت شخصی ، خودآگاهی تحصیلی ، رفتار یادگیرنده ، آموزش اثربخش