نقش تدریس مبتنی بر تفاوت های فردی در افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تدریس مبتنی بر تفاوت های فردی در افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره متوسطه انجام شده است. این تحقیق از نوع کاربردی و با روش کمی و پیمایشی طراحی شده است. جامعه آماری شامل دانش آموزان دوره متوسطه در شهرستان مورد مطالعه بوده و نمونه ای تصادفی شامل ۲۰۰ نفر انتخاب گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد تدریس مبتنی بر تفاوت های فردی و نمرات تحصیلی جمع آوری و با بهره گیری از آزمون های آماری شامل ضریب همبستگی پیرسون، آزمون t مستقل و رگرسیون تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین تدریس مبتنی بر تفاوت های فردی و پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و دانش آموزانی که در معرض آموزش های تفکیکی و متناسب با نیازهای فردی قرار گرفته اند، پیشرفت تحصیلی بالاتری دارند. همچنین مشخص شد تدریس مبتنی بر تفاوت های فردی قادر است درصد قابل توجهی از تغییرات پیشرفت تحصیلی را پیش بینی کند. پژوهش حاضر ضمن شناسایی چالش های موجود، راهکارهایی نظیر آموزش تخصصی معلمان و تامین منابع آموزشی متنوع را جهت بهبود روند تدریس پیشنهاد می کند. بنابراین، توجه به تفاوت های فردی به عنوان رویکردی موثر در بهبود کیفیت آموزش و ارتقای موفقیت تحصیلی دانش آموزان توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

تدریس مبتنی بر تفاوت های فردی ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان متوسطه ، روش های تدریس ، آموزش تفکیکی