بررسی رابطه بین محیط کلاس منظم و رفتارهای خودکنترلی در دانش آموزان ابتدایی

هدف از این پژوهش بررسی رابطه بین محیط کلاس منظم و رفتارهای خودکنترلی در دانش آموزان دوره ابتدایی است. محیط کلاس منظم شامل قوانین روشن، برنامه ریزی دقیق، مدیریت زمان و رفتارهای معلمی منسجم است که موجب کاهش آشفتگی و افزایش تمرکز دانش آموزان می شود. رفتارهای خودکنترلی به عنوان توانایی فرد در مدیریت رفتارها، هیجانات و انگیزه های درونی تعریف می شود که نقش بسیار مهمی در موفقیت تحصیلی و سازگاری اجتماعی کودکان دارد. محیط های آموزشی منظم می توانند به صورت مستقیم و غیرمستقیم در تقویت رفتارهای خودکنترلی در کودکان تاثیرگذار باشند. از طرفی، فقدان پژوهش های کافی و دقیق در زمینه رابطه بین نظم محیط آموزشی و رفتارهای خودکنترلی در دانش آموزان ابتدایی، ضرورت انجام مطالعات علمی و میدانی در این حوزه را افزایش می دهد.

کلیدواژه ها:

محیط کلاس منظم ، رفتارهای خودکنترلی ، دانش آموزان ابتدایی ، مدیریت کلاس ، یادگیری