تدوین مدل های نوین: ارتباط موثر خانه و مدرسه در جهت حمایت از رشد همه جانبه دانش آموزان و کاهش مشکلات رفتاری

نقش خانواده و مدرسه در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از اهمیت بالایی برخوردار است و هر دو نهاد به طور همزمان بر یادگیری و موفقیت تحصیلی تاثیر می گذارند. خانواده به عنوان نخستین و مهم ترین نهاد اجتماعی، تاثیر بسزایی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. محیط خانوادگی گرم و صمیمی می تواند به رشد عاطفی و اجتماعی کودکان کمک کند و اعتماد به نفس آنها را افزایش دهد. والدینی که به تحصیل فرزندان خود اهمیت می دهند و در فعالیت های مدرسه مشارکت می کنند، ارتباط موثری با مدرسه برقرار می کنند و به فرزندان خود انگیزه می دهند تا در مسیر تحصیلی خود موفق تر عمل کنند. مدرسه نیز به عنوان نهاد آموزشی، نقش حیاتی در یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. تعامل میان خانواده و مدرسه می تواند به بهبود کیفیت آموزش و یادگیری کمک کند. پژوهش ها نشان می دهند که عدم مشارکت خانواده و مدرسه به تنهایی نمی تواند به موفقیت تحصیلی منجر شود و نیاز به همکاری و تعامل هر دو نهاد وجود دارد. در نهایت، همکاری و تعامل میان خانواده و مدرسه برای پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ضروری است. هر دو نهاد باید به طور فعال در فرآیند یادگیری شرکت کنند تا دانش آموزان بتوانند در محیطی حمایتی و تشویق کننده به موفقیت های تحصیلی دست یابند. ساختار خانواده و جایگاه کودک در آن، نقش مهمی در رشد تحصیلی، شخصیتی و تربیتی وی ایفا می کند و اولین پایه های تعلیم و تربیت در خانواده به عنوان نخستین نهاد اجتماعی گذارده می شود. بر اساس مفاهیم مشارکت خانواده، خانواده به عنوان واحدی می باشد که در پیشرفت آموزشی و تربیت دانش آموزان نقش مهمی ایفا می کند. علاوه بر خانواده، نظام آموزشی یعنی مدرسه نیز می تواند در جهت گیری تربیتی تاثیرگذار باشد. در واقع، خانه و مدرسه در انجام وظایف تربیتی مکمل هم می باشند. بدون شک معلمان به عنوان مهم ترین سرمایه های مدرسه نقش اساسی در بهبود فعالیت های آموزشی و پرورشی ایفا می نمایند.

کلیدواژه ها:

خانه ، مدرسه ، والدین ، معلمان ، دانش آموزان ، رشد ، تعلیم و تربیت ، خانواده