رابطه خودکارآمدی تحصیلی با کیفیت زندگی دانش آموزان

پژوهش حاضر با هدف کیفیت زندگی براساس خودکارآمدی در دانش آموزان انجام گرفته است. این پژوهش با روش توصیفی-همبستگی و جامعه آماری را کلیه دانش آموزان دوره متوسطه دوم (شهر تهران) در سال تحصیلی (۱۴۰۴-۰۳) مشغول به تحصیل تشکیل می دادند که یک دبیرستان با نمونه ای ۱۰۰ نفری با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شد. ابزار استفاده شده در بخش گردآوری اطلاعات پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی با ضریب پایایی (۰.۷۸)، پرسشنامه و پرسشنامه کیفیت زندگی با ضریب پایایی (۰.۷۶) بوده است. به منظور بررسی این پژوهش از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد بین خودکارآمدی تحصیلی با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در آخر می توان نتیجه گرفت با افزایش خودکارآمدی می توان کیفیت زندگی دانش آموزان را بهبود بخشید.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، دانش آموزان ، کیفیت زندگی