نقش هوش هیجانی معلم در بهبود ارتباط با دانش آموزان

در نظام آموزشی، رابطه موثر بین معلم و دانش آموز از عوامل کلیدی موفقیت تحصیلی و رشد روانی اجتماعی دانش آموزان به شمار می آید. در این میان، هوش هیجانی به عنوان توانایی شناخت و مدیریت احساسات فردی و اجتماعی، نقش مهمی در بهبود این تعامل ایفا می کند. هدف این پژوهش بررسی نقش هوش هیجانی معلمان در ارتقاء کیفیت ارتباط آنان با دانش آموزان است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی است و نمونه ای متشکل از معلمان دوره ابتدایی مورد بررسی قرار گرفتند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه ای محقق ساخته با شاخص های خودآگاهی، همدلی، خودتنظیمی و مهارت های اجتماعی بود. نتایج نشان داد بین سطح هوش هیجانی معلمان و کیفیت ارتباط آنان با دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد. تقویت هوش هیجانی می تواند به عنوان راهکاری موثر در ارتقای فضای آموزشی و تعاملات سازنده به کار رود.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، معلم ، ارتباط آموزشی ، همدلی ، خودآگاهی