رابطه بین سبک یادگیری دانش آموزان و میزان پیشرفت تحصیلی آن ها در مقطع دبستان

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه بین سبک یادگیری دانش آموزان و میزان پیشرفت تحصیلی آنان در مقطع دبستان بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن شامل دانش آموزان پایه های اول تا ششم دبستان در یکی از مدارس شهرستان مهر در استان فارس می باشد. نمونه تحقیق با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شد و شامل ۲۰۰ دانش آموز بود. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سبک یادگیری VARK و نمرات کارنامه تحصیلی دانش آموزان بود. داده ها با استفاده از آزمون های آماری ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل واریانس (ANOVA) و آزمون های چندگانه توکی تحلیل شدند. نتایج نشان داد که بین سبک یادگیری دانش آموزان و پیشرفت تحصیلی آن ها رابطه مثبت و معناداری وجود دارد، به طوری که دانش آموزان با سبک یادگیری بصری بیشترین پیشرفت تحصیلی را داشته اند. این یافته ها تاکید بر اهمیت تطبیق روش های آموزشی با سبک های یادگیری فردی دارد. همچنین پیشنهاد می شود معلمان با شناخت بهتر سبک های یادگیری، روش های تدریس خود را متناسب با نیازهای دانش آموزان تنظیم کنند تا ارتقاء کیفیت یادگیری تحقق یابد.

کلیدواژه ها:

سبک یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان دبستانی ، سبک یادگیری بصری ، یادگیری شخص محور