آموزش استعدادهای درخشان: روش های شناسایی و پرورش استعدادهای ویژه دانش آموزان با توانایی های بالا

پژوهش حاضر با هدف بررسی روش های شناسایی و پرورش استعدادهای درخشان در جمهوری اسلامی ایران انجام شد. یافته ها نشان می دهد که روش های کنونی شناسایی، عمدتا بر آزمون های هوش و عملکرد تحصیلی در حوزه های علمی متمرکز هستند، که باعث نادیده گرفته شدن استعدادهای هنری، ورزشی و اجتماعی می شود. همچنین، نابرابری در دسترسی به منابع آموزشی در مناطق مختلف کشور، به ویژه در مناطق روستایی، از چالش های اصلی است. الگوگیری از شخصیت های برجسته ایرانی در حوزه های مختلف می تواند نقش موثری در انگیزه بخشی به دانش آموزان ایفا کند، اما نیاز به تنوع در معرفی الگوها احساس می شود. راهکارهای پیشنهادی شامل تنوع سازی روش های شناسایی، تقویت برنامه های آموزشی همه جانبه، کاهش نابرابری آموزشی، حمایت روانی و اجتماعی، و تنوع در الگوسازی است.

کلیدواژه ها:

استعدادهای درخشان ، شناسایی استعداد ، پرورش استعداد ، نابرابری آموزشی ، الگوسازی ، آموزش همه جانبه