بررسی مروری پتانسیل میل به کارگروهی در کاهش مخاطرات اجتماعی و افزایش تعامل عاطفی دانش آموزان متوسطه اول

کارگروهی به عنوان یک روش آموزشی و تربیتی موثر، نقش مهمی در توسعه مهارت های اجتمعی و عاطفی دانش آموزان ایفا می کند. این مقاله مروری به بررسی پتانسیل میل به کارگروهی در کاهش مخاطرات اجتماعی و افزایش تعامل عاطفی دانش آموزان دوره متوسطه اول می پردازد. مرور ادبیات نشان می دهد که مشارکت فعال در گروه های همیار، علاوه بر ایجاد حس تعلق اجتماعی، می تواند از بروز رفتارهای پرخطر جلوگیری کرده و روابط عاطفی مثبت میان دانش آموزان را تقویت کند. همچنین، توجه به ملاحظات فرهنگی و اجتماعی در اجرای برنامه های کارگروهی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. نتایج این بررسی نشان می دهد که تقویت میل به کارگروهی می تواند ابزاری موثر در ارتقاء سلامت روان و توسعه مهارت های اجتماعی دانش آموزان باشد و پیشنهاد می شود راهکارهای بومی و متناسب با شرایط فرهنگی ایران طراحی و اجرا شود.

کلیدواژه ها:

میل به کارگروهی ، مخاطرات اجتماعی ، تعامل عاطفی ، دانش آموزان متوسطه اول ، مهارت های اجتماعی ، سلامت روان ، فرهنگ آموزشی ، مدرسه هوشمند