اقدام پژوهی با موضوع چگونه توانستم با تلفیق هنر و ریاضی، یادگیری را برای دانش آموزان پایه دوم ابتدایی جذاب تر و معنادارتر کنم؟
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 37
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CONFERPS01_0731
تاریخ نمایه سازی: 12 آبان 1404
چکیده مقاله:
بی علاقگی و عدم انگیزه دانش آموزان در درک مفاهیم انتزاعی ریاضی در دوران ابتدایی، به ویژه در پایه دوم، می تواند تاثیرات منفی بر یادگیری و عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. در این اقدام پژوهی، به بررسی این موضوع می پردازیم که چگونه می توان با تلفیق هنر و ریاضی، یادگیری را برای دانش آموزان جذاب تر و معنادارتر کرد. مسئله اصلی این پژوهش، بی علاقگی و دشواری در درک مفاهیم انتزاعی ریاضی توسط دانش آموزان بود. با توجه به علاقه ذاتی دانش آموزان به هنر، فرضیه اصلی این بود که تلفیق این دو حوزه می تواند به بهبود یادگیری، افزایش انگیزه و کاهش اضطراب ریاضی منجر شود. روش کار پژوهش شامل گردآوری شواهد از طریق مشاهدات روزانه، مصاحبه با دانش آموزان و همکاران، بررسی تکالیف و آزمون ها، و استفاده از پرسشنامه ها بود. پس از تحلیل داده ها، راهکارهای عملی مبتنی بر تلفیق هنر و ریاضی طراحی و اجرا شدند. این راهکارها شامل استفاده از نقاشی و رنگ آمیزی برای آموزش مفاهیم هندسی، استفاده از کاردستی برای آموزش حجم و مساحت، استفاده از موسیقی برای آموزش الگوها و دنباله ها، استفاده از نمایش برای آموزش زمان و پول، و استفاده از بازی های هنری برای تثبیت مفاهیم ریاضی بود. نتایج پژوهش نشان داد که تلفیق هنر و ریاضی تاثیر مثبتی بر یادگیری دانش آموزان داشته است. دانش آموزان نه تنها مفاهیم ریاضی را بهتر درک کردند، بلکه علاقه بیشتری به یادگیری نشان دادند و اضطراب آن ها نسبت به ریاضی کاهش یافت. همچنین، بازخورد والدین نیز مثبت بود و آن ها از افزایش انگیزه و پیشرفت فرزندان خود در ریاضی ابراز رضایت کردند. این پژوهش نشان می دهد که تلفیق هنر و ریاضی می تواند یک رویکرد موثر برای بهبود یادگیری و ایجاد تجربه های یادگیری معنادار برای دانش آموزان باشد. پیشنهاد می شود که سایر معلمان نیز این رویکرد را در کلاس های خود امتحان کنند و از نتایج آن بهره مند شوند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهشید پورمقدم
کارشناس لیسانس روانشناسی، پیام نور جهرم