طراحی فضای پرنشاط برای یادگیری بهتر دانش آموزان

طراحی فضای پرنشاط در مدارس نقش بسزایی در ارتقاء کیفیت یادگیری دانش آموزان دارد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر عوامل مختلف طراحی محیط آموزشی بر انگیزه، تمرکز، تعاملات اجتماعی و سلامت روانی دانش آموزان است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی با روش همبستگی است که جامعه آماری آن شامل دانش آموزان مدارس ابتدایی استان خراسان شمالی می باشد. داده ها از طریق پرسشنامه های استاندارد جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که نورپردازی مناسب، رنگ های محیطی، چیدمان انعطاف پذیر، حضور عناصر طبیعی و بهره گیری از فناوری های نوین، به طور معناداری با بهبود شاخص های یادگیری ارتباط مثبت دارند. همچنین چیدمان و فناوری بیشترین تاثیر را در پیش بینی کیفیت یادگیری داشته اند. با وجود چالش هایی مانند محدودیت های مالی و کمبود تخصص، برنامه ریزی دقیق و آموزش نیروی انسانی می تواند زمینه ساز ایجاد فضاهای آموزشی پرنشاط گردد. در نهایت، توجه به طراحی محیط یادگیری به عنوان عامل موثر در ارتقاء کیفیت آموزش، توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

طراحی فضای آموزشی ، فضای پرنشاط ، کیفیت یادگیری ، انگیزه دانش آموزان ، محیط مدرسه ، یادگیری فعال ، سلامت روانی