تاثیر آموزش مهارت های عملکرد اجرایی از طریق فعالیت های بدنی هدفمند بر رشد تفکر حل مسئله و خودکنترلی در کلاس درس

عملکرد اجرایی به عنوان مجموعه ای از فرایندهای شناختی سطح بالا، نقش محوری در تنظیم رفتار، تصمیم گیری و موفقیت تحصیلی دانش آموزان ایفا می کند. توجه به شیوه های غیرسنتی آموزش این مهارت ها، به ویژه از طریق فعالیت های بدنی هدفمند، افزایش یافته است. پژوهش های نوظهور نشان می دهند که فعالیت های جسمانی طراحی شده با رویکرد شناختی می توانند مولفه های کلیدی عملکرد اجرایی همچون بازداری پاسخ، حافظه کاری و انعطاف پذیری شناختی را بهبود بخشند. این مقاله مروری با هدف تحلیل انتقادی پژوهش های موجود، به بررسی تاثیر آموزش مهارت های عملکرد اجرایی از طریق فعالیت های بدنی هدفمند بر رشد تفکر حل مسئله و خودکنترلی در محیط کلاس درس می پردازد. یافته ها نشان می دهند که مداخلات بدنی با بار شناختی می توانند به طور معناداری موجب بهبود خودتنظیمی و توانایی حل مسئله در کودکان و نوجوانان شوند، به ویژه زمانی که این مداخلات به صورت منظم، ساختارمند و با نظارت دقیق اجرا شوند. در پایان، به چالش های اجرایی و توصیه هایی برای پژوهش های آتی پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

عملکرد اجرایی ، فعالیت بدنی هدفمند ، خودکنترلی ، حل مسئله ، یادگیری شناختی ، آموزش در کلاس درس