تاثیر فناوری های آموزشی بر کاهش مشکلات یادگیری

این پژوهش با هدف بررسی نقش فناوری های آموزشی در بهبود یادگیری و کاهش مشکلات مرتبط با ناتوانی های شناختی دانش آموزان انجام شده است. روش تحقیق ترکیبی (کیفی و کمی) بوده و شامل تحلیل داده های تجربی، بررسی مطالعات موردی، و مصاحبه با معلمان و دانش آموزان است. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه و مشاهده عملکرد آموزشی در محیط های مختلف صورت گرفته است. مدل تحلیل مطالب مبتنی بر سه عنصر کلیدی است: تعامل پذیری (مانند بازی های آموزشی)، ابزارهای تطبیقی (مانند نرم افزارهای شخصی سازی شده)، و روش های چند حسی (واقعیت مجازی و افزوده). نتایج نشان می دهد که فناوری های آموزشی تاثیر بسزایی در افزایش انگیزه یادگیری، کاهش اضطراب، و ایجاد روش های انعطاف پذیر برای فراگیری مفاهیم دارند. ابزارهای تطبیقی و روش های چند حسی به ویژه در بهبود عملکرد دانش آموزان دارای ناتوانی های یادگیری موثر بوده اند. همچنین، استفاده از بازی های آموزشی موجب افزایش تمرکز و تعامل فعال یادگیرندگان شده و رویکردهای فناوری محور، تلفیق روان شناسی یادگیری با ابزارهای دیجیتال را تسهیل کرده اند. یافته ها بر ضرورت توسعه فناوری های آموزشی و استفاده از آن ها در نظام های آموزشی تاکید دارند.

کلیدواژه ها:

فناوری ، فناوری های آموزشی ، مشکلات یادگیری ، دانش آموزان