کاربرد زبان شناسی شناختی در آموزش معانی واژگان عربی دشوار در کتب درسی

یادگیری واژگان عربی، به ویژه واژه های دشوار و انتزاعی در کتب درسی، همواره یکی از چالش های اصلی در نظام آموزش وپرورش بوده است. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر به کارگیری اصول زبان شناسی شناختی در آموزش معانی واژگان دشوار عربی انجام شد. روش پژوهش، نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانش آموزان متوسطه بود که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش، آموزش واژگان را بر اساس رویکردهای زبان شناسی شناختی (استعاره مفهومی، شبکه معنایی، طرح واره های تصویری) دریافت کرد، در حالی که گروه کنترل، آموزش سنتی مبتنی بر ترجمه و حفظ را تجربه نمود. نتایج تحلیل آماری نشان داد که عملکرد گروه آزمایش در درک معنای واژگان به طور معناداری بهبود یافته و نگرش آنان نسبت به زبان عربی نیز مثبت تر شده است. این یافته ها بر ضرورت بازنگری در روش های تدریس واژگان عربی و حرکت از شیوه های حافظه محور به آموزش معنا-محور و شناختی تاکید دارند. بر این اساس، زبان شناسی شناختی می تواند به عنوان رویکردی نوین و اثربخش در ارتقاء کیفیت یادگیری واژگان دشوار عربی به کار گرفته شود.

کلیدواژه ها:

زبان شناسی شناختی ، واژگان دشوار عربی ، آموزش معنا-محور ، استعاره مفهومی ، شبکه معنایی ، آموزش زبان دوم ، کتاب درسی عربی ، یادگیری واژه ها ، درک واژگان ، روش های نوین تدریس