تحلیل پدیدارشناسانه تجربه زیسته معلمان ابتدایی در تدریس در کلاس های چندپایه

هدف این پژوهش، تحلیل پدیدارشناسانه تجربه زیسته معلمان ابتدایی از تدریس در کلاس های چندپایه بود. رویکرد پژوهش کیفی و روش به کاررفته، پدیدارشناسی تفسیری با تاکید بر چارچوب ون مانن بود. مشارکت کنندگان شامل ۱۰ معلم ابتدایی با تجربه تدریس در کلاس های چندپایه در مناطق روستایی و کم جمعیت بودند که به صورت هدفمند و با رعایت معیار تنوع حداکثری انتخاب شدند. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته جمع آوری و با استفاده از روش تحلیل مضمون بررسی گردید. یافته ها نشان داد که تجربه معلمان در کلاس های چندپایه را می توان در قالب چهار مضمون اصلی طبقه بندی کرد: «چالش های ساختاری و محتوایی»، «تنش های روانی و عاطفی»، «راهبردهای خلاق معلمان»، و «رشد شخصی و هویت حرفه ای». شرکت کنندگان ضمن مواجهه با دشواری هایی مانند نبود برنامه درسی مناسب، فرسودگی روانی و کمبود منابع، با بهره گیری از ابتکار، انعطاف و آموزش مشارکتی، تلاش کرده اند تدریسی اثربخش ارائه دهند. این تجربه ها به بازسازی نقش حرفه ای و تقویت مهارت های تطبیقی آنان انجامیده است. نتایج پژوهش بر لزوم توجه ویژه نظام آموزشی به نیازهای خاص کلاس های چندپایه، طراحی برنامه های درسی ویژه، ارتقای حمایت های سازمانی و توانمندسازی حرفه ای معلمان تاکید دارد. همچنین، این پژوهش افق های تازه ای برای بازاندیشی در نقش معلم در بسترهای آموزشی غیرمتعارف فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

معلمان ابتدایی ، کلاس چندپایه ، تجربه زیسته ، پدیدارشناسی ، آموزش روستایی ، راهبردهای تدریس ، هویت حرفه ای ، تحلیل مضمون