بررسی اثربخشی تدریس تلفیقی (بین رشته ای) بر درک مفاهیم علمی در کلاس های ابتدایی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تدریس تلفیقی (بین رشته ای) بر درک مفاهیم علمی در کلاس های ابتدایی است. با توجه به نیاز روزافزون نظام آموزشی به رویکردهای نوین یاددهی یادگیری که به ارتقای فهم عمیق و کاربردی دانش آموزان منجر شود، استفاده از شیوه های تلفیقی می تواند به عنوان جایگزینی موثر برای آموزش سنتی مطرح گردد. این پژوهش با روش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ابتدایی شهرستان فهرج در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود. نمونه ای به حجم ۵۰ نفر (۲۵ نفر گروه آزمایش و ۲۵ نفر گروه کنترل) با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شد. گروه آزمایش به مدت ۴ هفته تحت آموزش تلفیقی مبتنی بر پروژه های میان رشته ای قرار گرفت و گروه کنترل به شیوه سنتی آموزش دیدند. ابزار جمع آوری داده ها آزمون محقق ساخته سنجش مفاهیم علمی و پرسشنامه علاقه مندی به یادگیری علوم بود. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون t تحلیل شدند. نتایج نشان داد که تدریس تلفیقی تاثیر معناداری بر افزایش درک مفاهیم علمی دانش آموزان داشته است (p < ۰.۰۰۱) و همچنین علاقه مندی آن ها به یادگیری علوم نیز افزایش یافته است. بر این اساس، می توان نتیجه گرفت که به کارگیری آموزش تلفیقی، به ویژه در مقاطع پایه، می تواند به یادگیری معنادارتر و انگیزشی تر دانش آموزان کمک کند و گامی موثر در راستای تحول در برنامه درسی مدارس ابتدایی باشد.

کلیدواژه ها:

تدریس تلفیقی ، آموزش بین رشته ای ، درک مفاهیم علمی ، آموزش ابتدایی ، یادگیری معنادار ، روش های نوین تدریس