تحلیل کیفی تجارب زیسته معلمان الهیات در مواجهه با دانش آموزان با گرایش دینی ضعیف

هدف از پژوهش حاضر، تحلیل کیفی تجارب زیسته معلمان الهیات در مواجهه با دانش آموزانی است که گرایش دینی ضعیفی دارند. این مطالعه با رویکرد پدیدارشناسی تفسیری (IPA) و با مشارکت ۱۰ نفر از معلمان الهیات دوره متوسطه در شهراصفهان انجام شد. گردآوری داده ها از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته صورت گرفت و تحلیل داده ها در قالب استخراج مضامین اصلی و فرعی انجام گرفت. یافته ها نشان داد که معلمان الهیات در مواجهه با دانش آموزان دارای گرایش دینی ضعیف با چالش هایی نظیر احساس ناکارآمدی، شکاف نسلی و گفتمانی، فرسودگی حرفه ای، و نبود حمایت نهادی مواجه اند. با این حال، برخی معلمان با به کارگیری راهبردهایی مانند گفت وگومحوری، تمرکز بر اخلاق و معنویت، استفاده از روش های تعاملی، و پذیرش وضعیت جدید فرهنگی دانش آموزان، تلاش کرده اند تعامل موثرتری با دانش آموزان برقرار کنند. نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش دینی در مدارس نیازمند بازتعریف بنیادین نقش معلمان الهیات، بازنگری محتوای درسی و حمایت های نهادی گسترده تری است. همچنین، تاکید بر تربیت معنوی انسانی و تقویت گفت وگوهای بین نسلی می تواند زمینه ساز ارتباط موثرتر نسل جدید با آموزه های دینی باشد.

کلیدواژه ها:

معلمان الهیات ، گرایش دینی ضعیف ، آموزش دینی ، پدیدارشناسی تفسیری ، تجربه زیسته ، شکاف نسلی ، تربیت معنوی