مقایسه ی نتایج تیمپانومتری معمولی با تیمپانومتری باند پهن در بیماران مبتلا به کم شنوایی هدایتی

مقاله پژوهشی مقدمه: با توجه به دقت بیشتر و بازه بازتر فرکانس در تیمپانومتری باند پهن (Wideband tympanometry) WBT نسبت به تیمپانومتری معمولی و اهمیت بالینی شناسایی علل کاهش شنوایی هدایتی (Conductive hearing loss) CHL، مطالعه با هدف ارزیابی ارزش تشخیصی تیمپانومتری باند پهن در شناسایی اتواسکلروزیس به عنوان یکی از علل کاهش شنوایی هدایتی انجام شد. روش ها: مطالعه به صورت مقطعی روی ۲۸ بیمار مبتلا به کاهش شنوایی هدایتی انجام شد. در ابتدا (Air–bone gap) ABG میزان جذب حاصل از تیمپانومتری معمولی در فرکانس ۲۲۶ هرتز و تیمپانومتری باند پهن در فرکانس بازه ۲۲۶-۸۰۰۰ هرتز از هر یک از دو گوش بیماران بدست آمد و ثبت شد. همچنین تشخیص اتواسکلروز توسط هر دو تیمپانومتری معمولی و تیمپانومتری باند پهن ثبت گردید. سپس بیماران تحت جراحی قرار گرفتند و تشخیص قطعی اتواسکلروزیس برای آنان ثبت شد. یافته ها: نتایج نشان داد که تیمپانومتری معمولی با حساسیت ۴۱/۶ درصد و اختصاصیت ۲۵ درصد، ارزش تشخیصی مناسبی در شناسایی اتواسکلروزیس نداشته است (۰/۲۱۷ = P، ۰/۳۳۳ = AUC)، اما تیمپانومتری باند پهن با حساسیت و اختصاصیت به ترتیب ۱۰۰ و ۵۰ درصد ارزش تشخیصی معنی داری در شناسایی اتواسکلروزیس داشته است (۰/۰۴۵ = P، ۰/۷۵۰ = AUC). نتیجه گیری: طبق نتایج مطالعه، جذب تیمپانومتری باند پهن در بازه فرکانس ۲۲۶-۸۰۰۰ هرتز از الگویی دو قله ای پیروی داشته و این معیار در تعیین اتواسکلروز قبل از جراحی، از ارزش تشخیصی قابل قبول و معنی داری برخوردار بود.

کلیدواژه ها:

تیمپانومتری باند پهن ، اتواسکلروزیس ، کم شنوایی هدایتی