تدوین چارچوب حقوقی و اجرایی پیشگیری از تعارض منافع در فرآیند بازرسی و رسیدگی به شکایات شهرداری ها

این پژوهش به واکاوی سازوکارهای حقوقی و اجرایی پیشگیری از تعارض منافع در فرآیندهای بازرسی و رسیدگی به شکایات شهرداری های ایران می پردازد و بر چالش های ساختاری مانند خویشاوندگماری و تقابل درآمد و وظیفه در کمیسیون های نظارتی تمرکز دارد. با اتکا به رویکرد جرم شناسی سازمانی که فساد را به عنوان پدیده ای ریشه دار در فرهنگ اداری می بیند و مدیریت ریسک اداری که بر شناسایی گلوگاه های فسادخیز تاکید می ورزد، نقش محوری شفافیت، پاسخگویی و استقلال نهادهای نظارتی در مهار زمینه های فساد اداری برجسته می گردد. این رویکردها، با الهام از اصول راهنما سازمان همکاری و توسعه اقتصادی که بر افشای منافع شخصی و فرهنگ سازی ضدفساد اصرار دارد، به تقویت اعتماد عمومی و کاهش بی عدالتی های اداری کمک می کنند. بر پایه تحلیل قوانین داخلی نظیر شیوه نامه اجرایی شناسایی گلوگاه های فسادخیز که بر استقرار نظام مدیریت ریسک در دستگاه های اجرایی تاکید دارد و مصوبه مدیریت تعارض منافع شهرداری تهران که ممنوعیت معاملات با بستگان مدیران را الزامی می کند، همراه با اصول راهنما سازمان همکاری و توسعه اقتصادی با به روزرسانی های اخیر بر ابزارهای دیجیتال برای نظارت، چارچوبی نوین برای تقویت سلامت اداری و اعتماد عمومی پیشنهاد می شود. این چارچوب، با ادغام سامانه های نظارت همگانی مانند ۱۸۸۸ و ۱۳۷ پلاس، بازخورد شهروندی را به عنوان ابزاری کلیدی برای ارزیابی کیفیت خدمات نظارتی قرار می دهد و بر آموزش پیشگیرانه و جداسازی نقش های اجرایی از نظارتی اصرار می ورزد. یافته ها بر ضرورت یکپارچگی بازخورد شهروندی در این فرآیندها تاکید دارد تا کیفیت خدمات نظارتی ارتقا یابد، ریسک های سازمانی کاهش پذیرد و چرخه ای از پاسخگویی پویا شکل گیرد که در نهایت به شهری عادلانه تر و پاسخگوتر بیانجامد.

کلیدواژه ها:

تعارض منافع ، پیشگیری موقعیت محور ، بازرسی شهرداری ، شفافیت دیجیتال ، بازخورد شهروندی