فناوری های هوشمند و تاثیر آنها بر یادگیری و رشد خلاقیت دانش آموزان

با گسترش فناوری های دیجیتال، نظام های آموزشی شاهد ظهور و نفوذ فناوری های هوشمند، از هوش مصنوعی و پلتفرم های تطبیقی گرفته تا واقعیت مجازی و افزوده، بوده اند. این تحول، پارادایم سنتی آموزش را دگرگون ساخته و بررسی تاثیرات آن بر ابعاد مختلف یادگیری و پرورش خلاقیت را به موضوعی بسیار ضروری و به روز تبدیل کرده است. هدف این مطالعه، تحلیل تاثیر دوسویه فناوری های هوشمند بر پیشرفت تحصیلی و رشد قابلیت های خلاقانه در میان دانش آموزان است. این پژوهش با بهره گیری از روش مرور نظام مند ادبیات و تحلیل داده های ثانویه حاصل از مطالعات تجربی و نظری معتبر در بازه زمانی دهه اخیر انجام شده است. یافته ها نشان می دهد که اگرچه این فناوری ها از طریق شخصی سازی آموزش، تعامل بیشتر و فراهم آوردن ابزارهای بی سابقه برای خلق آثار (مانند طراحی دیجیتال و قصه گویی)، به بهبود انگیزه و تقویت برخی جنبه های خلاقیت منجر می شوند، اما در مقابل، خطراتی مانند ترویج تفکر سطحی، کاهش مهارت های حل مسئله و وابستگی بیش از حد به راه حل های ازپیش تعیین شده را نیز به همراه دارند. در جمع بندی می توان استنتاج کرد که تاثیر نهایی فناوری های هوشمند نه ذاتی، بلکه کاملا وابسته به چگونگی طراحی و اجرای آن در فرآیند آموزش است.

کلیدواژه ها:

فناوری ، یادگیری ، خلاقیت