چگونه توانستم با به کارگیری تمرینات کوتاه تنفسی و آرام سازی، تمرکز و توجه دانش آموزان را در کلاس افزایش دهم؟

کاهش تمرکز و توجه دانش آموزان در فرایند یادگیری، یکی از چالش های اساسی آموزش در مدارس امروز است. در کلاس های درس، عواملی چون اضطراب، خستگی ذهنی، هیجانات کنترل نشده و محرک های محیطی، موجب افت کیفیت یادگیری و کاهش مشارکت فعال دانش آموزان می شود. پژوهش حاضر تلاشی است برای یافتن راهکاری عملی و در دسترس به منظور افزایش تمرکز، آرامش ذهنی و حضور موثر دانش آموزان در کلاس از طریق به کارگیری تمرینات کوتاه تنفسی و آرام سازی در آغاز یا میانه ی جلسات آموزشی.در این اقدام پژوهی، معلم با مشاهده ی کاهش توجه و حواس پرتی دانش آموزان در فعالیت های یادگیری، تصمیم گرفت با بهره گیری از روش های ساده ی مدیتیشن، تنفس عمیق، ریلکسیشن عضلانی و تمرین های تمرکز بر تنفس، شرایط ذهنی مطلوب تری برای یادگیری ایجاد کند. فرایند پژوهش شامل مراحل تشخیص مسئله، گردآوری داده ها از طریق مشاهده، گفت وگو با دانش آموزان، نظرخواهی از همکاران و اجرای طرح آزمایشی بود. پس از چند هفته اجرای منظم تمرینات تنفسی کوتاه در ابتدای هر جلسه، تغییرات چشمگیری در رفتار یادگیری مشاهده شد: افزایش میزان دقت، کاهش بی قراری و گفت وگوهای بی مورد، رشد درک مطلب و حتی بهبود جو عاطفی و ارتباطی کلاس.تحلیل داده ها نشان داد که تمرینات کوتاه آرام سازی نه تنها در کاهش استرس و افزایش تمرکز دانش آموزان موثر است، بلکه نوعی نظم ذهنی و تعادل هیجانی را نیز در آنان تقویت می کند. این روش به دلیل سادگی، بدون نیاز به تجهیزات خاص و قابل اجرا در زمان های کوتاه، می تواند به عنوان راهکاری کاربردی برای معلمان در همه ی پایه ها مورد استفاده قرار گیرد. در پایان پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی رسمی، بخش هایی از آموزش مهارت های تنفسی و تمرکز را به صورت ساختاریافته در فعالیت های روزمره ی مدارس بگنجانند تا کیفیت یادگیری پایدارتر شود.

کلیدواژه ها:

تمرکز ، توجه ، آرام سازی ، تمرینات تنفسی ، آموزش موثر ، کنترل هیجان ، بهبود یادگیری ، اقدام پژوهی ، خودتنظیمی ، ذهن آگاهی.