مقاومت آنتی بیوتیکی در پاتوژنهای غذازاد: بررسی علل، پیامدها و روش های پیشگیری

غذا و فراورده های غذایی می توانند به عنوان وسیله ای برای انتقال باکتری های مقاوم به آنتی بیوتیک و ژن های مقاومت آنتی بیوتیکی به انسان ها شناخته شوند و این امر می تواند پیامدهای منفی و جدی بر سلامت عمومی داشته باشد. یکی از نگرانی های عمده در حوزه بهداشت عمومی در سال های اخیر ظهور و گسترش پاتوژن های غذازاد مقاوم به آنتی بیوتیک ها است که تهدیدی جدی برای سلامت انسان ها و تولیدات دامی به شمار می آید. از آنجا که ویژگی های پاتوژن های منتقل شده از غذا به طور کامل شناسایی نشده اند، پیش بینی پیامدهای عفونت های ناشی از آن ها و همچنین کنترل و مهار فعالیت های میکروبی در بسیاری از موارد دشوار و چالش برانگیز است. تحقیقات نشان می دهند که مصرف بی رویه و نابجای آنتی بیوتیک ها از عوامل اصلی گسترش مقاومت به آنتی بیوتیک ها در باکتری های پاتوژن است. این مقاومت از طریق مکانیسم های مختلفی نظیر هیدرولیز آنزیمی آنتی بیوتیک ها، کاهش نفوذ پذیری غشاء سلولی، پمپ های افلاکس و جهش های ژنتیکی در محل های هدف آنتی بیوتیک ها ایجاد می شود که هر کدام به نوبه خود مانعی برای اثربخشی درمان ها به شمار می روند. در این راستا استفاده از نگهدارنده های طبیعی مانند نیسین به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک ها در حفظ کیفیت و ایمنی مواد غذایی مطرح شده است. همچنین گزینه هایی نظیر پروبیوتیک ها، پربیوتیک ها، نانوبیوتیک ها، درمان با فاژ، پپتیدهای ضدمیکروب، روغن های ضروری و عصاره های گیاهی به عنوان جایگزینهای امیدوارکننده برای مقابله با پاتوژن های مقاوم به آنتی بیوتیک در صنعت غذایی و دامپروری در نظر گرفته می شوند. این روش ها علاوه بر کاهش وابستگی به آنتی بیوتیک ها، می توانند راهکارهای موثری برای مقابله با بحران مقاومت به آنتی بیوتیک ها در صنایع غذایی و بهداشتی باشند. در این مقاله مکانیسم های مولکولی مقاومت آنتی بیوتیکی در پاتوژن های غذایی، راهکارهای پیشگیرانه و چالش های موجود در مدیریت این بحران مورد بحث قرار گرفته اند.

کلیدواژه ها:

مقاومت آنتی بیوتیکی ، پاتوژن های غذازاد ، مکانیسم های مقاومت ، جایگزینهای آنتی بیوتیک