تاثیر سواد برنامه ریزی درسی بر تدریس خلاق معلمان با نقش میانجی خودکارآمدی تدریس

این پژوهش بهمنظور بررسی تاثیر سواد برنامهریزی درسی بر تدریس خلاق معلمان با نقش میانجی خودکارآمدی تدریس انجام شده است. روش: روش پژوهش توصیفی – همبستگی از نوع مدلیابی معدلات ساختاری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن دوره ابتدایی و متوسطه اول و دوم ناحیه ۲ شهر کرمانشاه به تعداد ۵۵۰ نفر بود که به روش کوکران و نمونه گیری تصادفی ساده تعداد ۲۲۶ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شد اما تعداد ۲۲۱ نفر با محقق همکاری کردند. برای اندازهگیری دادهها از سه پرسشنامه استفاده شد. الف: پرسشنامه تدریس خلاق (هانگ و همکاران، ۲۰۰۵)، ب: پرسشنامه خودکارآمدی تدریس (اسچانن موران و وولفولک، ۲۰۰۱)، ج: پرسشنامه سواد برنامهریزی درسی (نوربخش، ۱۳۹۱). برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آمار استنباطی و مدل سازی معادلات ساختاری، حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرمافزار Smart PLS استفاده شد. تحلیل دادهها نشان داد سواد برنامهریزی درسی بر تدریس خلاق و خودکارآمدی تدریس تاثیر مثبت و معنادار دارد، خودکارآمدی تدریس علاوه بر اینکه بر تدریس خلاق تاثیر مثبت و معنادار دارد در رابطه بین سواد برنامه ریزی درسی و تدریس خلاق، نقش میانجی دارد. همچنین مدل مفهومی با مدل تجربی از برازش مطلوب برخوردار است. بحث و نتیجه گیری: سواد برنامه درسی با ارائه چارچوبی که ادغام خلاقیت را در شیوه های آموزشی تشویق می کند، تاثیر قابل توجهی بر آموزش خلاق دارد. این ادغام برای پرورش محیطی که هم معلمان و هم دانش آموزان بتوانند پتانسیل خلاق خود را کشف و توسعه دهند، بسیار مهم است.

کلیدواژه ها:

سواد برنامه ریزی درسی ، تدریس خلاق ، خودکارآمدی ، تدریس ، معلمان