هم سنجی تاب آوری و رفتارهای قلدرانه در پسران ۷ تا ۱۲ سال با تجربه تروماتیک و بدون آن

زمینه و هدف: تعطیلی مدارس و کاهش فعالیت کودکان مشکلات زیادی را در رفتار های دانش آموزان در مواجهه با حوادث غیرمنتظره به وجود می آورد؛ بنابراین می توان انتظار داشت تجارب تروماتیک و سوگ والدین بر سلامت روان دانش آموزان تاثیرگذار باشد. هدف از مطالعه حاضر هم سنجی تاب آوری و رفتارهای قلدرانه در پسران ۷ تا ۱۲ دارای تجربه تروماتیک و بدون آن بود. روش: طرح تحقیق علی_ مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش را دانش آموزان دوره ابتدایی شهر ساوه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ تشکیل می دادند . از بین آنها نمونه ای به تعداد ۴۰۰ نفر در دو گروه ۲۰۰نفری دارای تجارب تروماتیک و بدون آن به روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شدند. تمام شرکت کنندگان ابزارهای مورداستفاده در پژوهش، شامل پرسشنامه غربال گری حوادث تروماتیک فورد (Ford)، پرسشنامه قلدری ایلی نویز (IBS)، تاب آوری کودک و نوجوان انگار و لیبنبرگ (CYRM) را تکمیل نمودند. یافته ها: آزمون t مستقل نشان داد بین دو گروه با و بدون تجارب تروماتیک در مولفه های قلدری و تاب آوری تفاوت معناداری وجود دارد. به طوریکه افراد با تجارب تروماتیک در تمام مولفه های قلدری نمره بالاتری داشتند که حاکی از آسیب بیشتر این مولفه ها در این گروه بود (۰۰۱/۰> P). همچنین افراد با تجارب تروماتیک تاب آوری کمتری از خود نشان داده بودند (۰۰۱/۰> P). نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که افزایش تاب آوری می تواند به کاهش اثرات منفی تروما، کاهش پرخاشگری و ارتقای رفتارهای اجتماعی سالم کمک کند. این نتایج بر نیاز به مداخلات مبتنی بر مدرسه برای تقویت تاب آوری و مهارت های اجتماعی در میان کودکان آسیب دیده از تروما تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

تروما ، تجارب آسیب زا ، تاب آوری ، رفتارهای قلدرانه ، سوگ والدین ، دانش آموزان