تاثیر تدریس مبتنی بر نمایش و تئاتر در یادگیری مفاهیم

تاریخ، به عنوان یکی از مهم ترین دروس علوم انسانی، نقشی اساسی در شکل گیری هویت فردی و اجتماعی، درک تحولات جوامع، و عبرت آموزی از گذشته ایفا می کند. با این حال، روش های سنتی تدریس تاریخ، که غالبا بر سخنرانی معلم و حفظ کردن مطالب متمرکز هستند، نمی توانند جذابیت و پویایی لازم را برای دانش آموزان ایجاد کنند و آن ها را به درک عمیق مفاهیم تاریخی و برقراری ارتباط با گذشته ترغیب کنند. تدریس مبتنی بر نمایش و تئاتر، به عنوان یک رویکرد نوین آموزشی، با بهره گیری از هنر نمایش و ایجاد فضایی زنده و تعاملی، می تواند به بهبود یادگیری مفاهیم تاریخی، افزایش علاقه و انگیزه دانش آموزان، و پرورش مهارت های تفکر انتقادی و خلاقیت در آن ها کمک کند. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تدریس مبتنی بر نمایش و تئاتر در یادگیری مفاهیم تاریخی انجام شده است. برای دستیابی به این هدف، مقالات و پژوهش های مرتبط منتشر شده در پایگاه های اطلاعاتی معتبر داخلی و خارجی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان می دهد که تدریس مبتنی بر نمایش و تئاتر، در مقایسه با روش های سنتی، تاثیر مثبت و معناداری بر یادگیری مفاهیم تاریخی دانش آموزان دارد. این تاثیر در ابعاد مختلفی مانند درک عمیق تر مفاهیم، افزایش ماندگاری مطالب در حافظه، تقویت مهارت های تفکر تاریخی، و ایجاد علاقه و انگیزه به یادگیری تاریخ مشاهده می شود. در پایان، پیشنهاداتی برای استفاده بهینه از تدریس مبتنی بر نمایش و تئاتر در آموزش تاریخ ارائه شده است.