رابطه سازگاری هیجان و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه اول متوسطه

این پژوهش با هدف تعیین رابطه سازگاری هیجان و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی با عملکرد تحصیلی دانش آموزان پایه اول متوسطه شهر شاهین دژ با استفاده از روش توصیفی - همبستگی انجام گرفت. حجم نمونه مورد مطالعه ۳۶۵ نفر (۱۷۸)، دختر و ۱۸۷ پسر بود که از طریق نمونه گیری خوشه ای چند مرحله انتخاب گردید. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه راهبردهای انگیزشی یادگیری (MSLQ)، و آزمون سازگاری هیجان را بیو و همکاران و پرسشنامه عملکرد تحصیلی در تاج میباشد. تحلیل داده ها نشان داد عملکرد تحصیلی با توجه استراتژیهای یادگیری خودتنظیمی، استراتژیهای شناختی و استراتژیهای فراشناختی رابطه مثبت و معنی دار دارد و ۴/۸ درصد از واریانس نمره عملکرد تحصیلی به وسیله نمرات سازگاری هیجان، و ۶/۷ درصد به وسیله نمرات یادگیری خودتنظیمی تبیین میشود و این دو متغیر، بطور ترکیبی ۱۱/۶ درصد از واریانس نمره عملکرد تحصیلی را تبیین میکنند. در کل نتایج این تحقیق نشان می دهد که در تبیین عملکرد تحصیلی دانش آموزان نقش سازگاری هیجانی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بویژه راهبردهای فراشناختی از جایگاه ویژه ای برخوردارند و این روابط از تلویحات نظری و عملی در عرصه های آموزشی و تحصیلی برخوردارند.

کلیدواژه ها:

سازگاری هیجان ، راهبردهای خودتنظیمی ، یادگیری ، عملکرد تحصیلی