کاربرد هوش مصنوعی در آموزش و پرورش با تاکید بر محور یاددهی- یادگیری

هوش مصنوعی به معنای واقعی کلمه در بین تمام حوزه ها و صنایع زندگی ما در حال گسترش است. اکنون دیگر یک نوآوری نیست بلکه یک فناوری است که هدف آن خود کارسازی و بهبود بسیاری از زمینه ها مانند مراقبت های بهداشتی، مالی و آموزش است. اگرچه هوش مصنوعی در آموزش و پرورش به عنوان یک موضوع پژوهشی در زمینه رایانه و آموزش شناخته شده است، ماهیت بین رشته ای آن یک چالش منحصر به فرد برای پژوهشگران با زمینه های علمی گوناگون است. پژوهش بنیادی حاضر، با استفاده از روش کتابخانه ای انجام شده و ماهیت علمی ترویجی دارد و بر آن است مزایا و معایب استفاده از هوش مصنوعی در بخش های مختلف آموزش را مورد بررسی قرار دهد و به نتایج قابل استنادی دست یابد. یافته ها نشان می دهد که هوش مصنوعی می تواند به شخصی سازی آموزش، افزایش کارایی و در آموزش می توان به شناسایی نیازها و اثربخشی AI، ایجاد محتوای آموزشی هوشمند و پیش بینی و پیشگیری از افت تحصیلی کمک کند. از جمله مزایای مهم توانایی های دانش آموزان ارائه بازخوردهای فوری و دقیق و آماده سازی دانش آموزان برای آینده های بهتر اشاره کرد. هوش مصنوعی نه تنها می توان یادگیری را افزایش دهد بلکه قادر است کارایی تعامل و یادآوری را نیز بهبود بخشد؛ بنابراین استفاده از این فناوری برای تسریع و افزایش بهره وری فرایند یادگیری ضروری است. هوش مصنوعی می توان به کشف استعداد افراد کمک کرده و کلیشه های تحصیلی را از بین ببرد و باعث شود که دانش آموزان به جای هدر دادن وقت خود استعدادهای منحصر به فرد خود را پرورش داده و کشور تولید نیروی متخصص را در زمینه های علمی، فرهنگی، ورزشی و هنری به اوج خود برساند. هوش مصنوعی تغییرات شگفت انگیزی در بخش آموزش و پرورش به ارمغان آورده است هم دانش آموزان و هم موسسات آموزشی از نتایج کاربرد هوش مصنوعی در آموزش بهره مند می شوند. روش تحقیق به کار رفته در این مطالعه توصیفی و کتابخانه ای است و هدف اصلی آن بررسی کاربردهای متنوع هوش مصنوعی در زمینه آموزش و یادگیری می باشد. نتایج حاکی از آن است که هوش مصنوعی توانسته است عملکرد دانش آموزان و معلمان را بهبود بخشیده و سطح کیفی آموزش را ارتقا دهد.

کلیدواژه ها:

هوش مصنوعی ، آموزش و پرورش ، یاددهی- یادگیری