مقایسه روش های بیولوژیکی تصفیه فاضلاب های صنعتی

فرایند تصفیه بیولوژیکی مهمترین مرحله در تصفیه فاضلاب به شمار می رود. سیستمهای تصفیه بیولوژیکی، محیط های زنده باکتریایی هستند که با مصرف مواد مغذی فاضلاب، آلودگی آن را از بین می برند. نقش یک واحد تصفیه بیولوژیکی در واقع فراهم نمودن شرایطی مناسب برای رشد بیولوژیکی باکتریها جهت حذف آلودگی است. فرایندهای بیولوژیکی اساس تصفیه ثانویه را تشکیل می دهد که در آنها مواد آلی کلوئیدی و محلول تبدیل به جرم زنده می شوند و جرم زنده در نهایت از جریان مایع جدا می گردد. پس از جداسازی، جرم زنده تبدیل به یک جریان پسماند غلیظ می شود که باید سریعا مورد استفاده قرار گیرد. تصفیه بیولوژیکی جرم زنده و سایر لجن های فاضلاب مواد آلی که هضم لجن نامیده می شود. یکی از مهمترین و دشوارترین فرایندها در تصفیه فاضلاب می باشد. بیوراکتورهای غشایی از جمله (روش لجن فعال، روشهای SBR، RBC، MBR، MBBR، IFAS، SMBR) از جمله روشهای نوین و پیشرفته در تصفیه فاضلاب های صنعتی می باشند. در تصفیه بیولوژیکی فاضلاب انواع متعددی از راکتورهای ناپیوسته و پیوسته (رشد چسبیده و معلق) استفاده می شود. هدف کلی در این مقاله، شناسایی انواع روشهای بیولوژیکی برای تصفیه فاضلاب های صنعتی و مزایای کاربرد این روشها در تصفیه می باشد.

کلیدواژه ها:

بیوراکتورهای غشایی ، تصفیه فاضلاب ، روشهای بیولوژیکی ، لجن فعال ، مزایا و معایب