اثربخشی آموزش ذهن آگاهی در کاهش اضطراب اجتماعی و گرایش به رفتارهای مخاطره آمیز در نوجوانان

پژوهش حاضر با هدف اثر بخشی آموزش ذهن آگاهی در کاهش اضطراب اجتماعی و گرایش به رفتارهای مخاطره آمیز در نوجوانان انجام شد. روش تحقیق کاربردی و طرح تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهرستان ساری در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بوده که با توجه به روش پژوهش تعداد ۳۰ نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) به عنوان نمونه انتخاب شدند. به اعضاء گروه آزمایش آموزش ذهن آگاهی کوتاه مدت نیلسن به مدت ۴ جلسه به صورت گروهی ارائه شد. در این مدت گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد اضطراب اجتماعی لیبویتز (۲۰۰۳) و رفتار خطرپذیری نوجوانان ایرانی زاده محمدی و همکاران (۱۳۹۰) بود که روایی صوری و محتوایی با نظر متخصصان و پایایی با محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب برابر ۰.۷۱ و ۰.۸۲ تایید شد. دادهها از طریق نرم افزار اس پی اس اس تحلیل شد. نتایج تحلیل کواریانس یک متغیری آنکوا نشان داد آموزش ذهن آگاهی بر کاهش اضطراب اجتماعی و گرایش به رفتارهای مخاطره آمیز در نوجوانان تاثیر معناداری دارد. همچنین تحلیل کواریانس چند متغیری مانکوا نیز نشان داد آموزش ذهن آگاهی نخست بر گرایش به رفتارهای مخاطره آمیز و سپس بر اضطراب اجتماعی تاثیرگذار است.

کلیدواژه ها:

آموزش ذهن آگاهی ، اضطراب اجتماعی ، گرایش به رفتارهای مخاطره آمیز ، نوجوانان