نقش تنبیه در بزهکاری دانش آموزان و راهکارهای پیشگیرانه آموزش و پرورش

تنبیه به عنوان یکی از ابزارهای سنتی تربیت، همواره در نظامهای آموزشی و تربیتی جوامع بشری مورد استفاده قرار گرفته است. پژوهش های متعدد در حوزه روانشناسی، جامعه شناسی و تعلیم و تربیت نشان می دهند که تنبیه به ویژه زمانی که به شکل نادرست، مکرر یا خشن اعمال شود نه تنها تاثیری مثبت در اصلاح رفتار کودکان ندارد بلکه می تواند منجر به شکل گیری رفتارهای بزهکارانه، پرخاشگری، افت تحصیلی و انزوا گردد. این مقاله با بررسی عمیق ابعاد مختلف تنبیه در مدارس ایران، دیدگاه های دینی و قانونی و تاثیر آن بر روند بزهکاری دانش آموزان به بررسی راهکارهای پیشگیرانه و نقش آموزش و پرورش در هدایت صحیح رفتارهای کودکان می پردازد. هدف از این پژوهش ارائه الگویی اصلاحی و علمی برای جایگزینی روش های خشن با شیوه های تربیتی سالم در نظام آموزشی است.

کلیدواژه ها:

بزهکاری دانش آموزان ، آموزش و پرورش ، حقوق کودک ، سلامت روان دانش آموز ، تنبیه