اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مدیریت تعارض و صمیمت زناشویی در زوجین جوان

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر مدیریت تعارض و صمیمت زناشویی در زوجین جوان بود. این مطالعه به روش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل زوجین جوان شهر کرمانشاه در سال ۱۴۰۳ بود. نمونه ای شامل ۳۰ زوج (۶۰ نفر) به شیوه داوطلبانه و هدفمند انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. ابزار جمع آوری داده ها شامل پرسشنامه مدیریت تعارض زناشویی رحیم، پرسشنامه صمیمیت زناشویی واکر و تامپسون و پرسشنامه جمعیت شناختی بود. گروه آزمایش طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای هفتگی، مداخلات زوج درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی را دریافت نمود. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS۲۶ تحلیل شد. نتایج نشان داد که ذهن آگاهی موجب بهبود معنادار مدیریت تعارض (F=۱۳.۵۴, p<۰.۰۰۱) و افزایش صمیمیت زناشویی (F=۲۷.۸۱, p<۰.۰۰۱) در گروه آزمایش شده است.

کلیدواژه ها:

زوج درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی مدیریت ، تعارض صمیمیت ، زناشویی ، زوجین جوان ، اثربخشی