اثربخشی روانکاوی نئوفرویدی بر افزایش سازگاری اجتماعی دختران نوجوانان دارای اضطراب اجتماعی

اضطراب اجتماعی یکی از رایجترین اختلالات دوران کودکی و نوجوانی است و از عمده ترین دلایل ارجاع به مراکز درمانی میباشد. این اختلال الگوی رفتاری پایدار با مشخصه پرخاشگری و تجاوز به حقوق دیگران دارد. این اختلال به عنوان یک اختلال از طبقه تشخیصی اختلالهای رفتار اضطرابی، در پنجمین ویرایش راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی، الگوی رفتاری پایدار و تکرار شوندهای مشتمل ترس از قضاوت منفی، نگرانی از شرمساری یا تحقیر شدن از سمت دیگران، ترس شدید از ارتباط برقرار کردن یا صحبت کردن با غریبه ها، ترس از مضطرب به نظر رسیدن، ترس از علائم جسمی مانند سرخ شدن صورت، تعریق، لرزیدن یا لرزش صدا، پرهیز از مورد توجه بودن. مشخصه اساسی اختلال اضطراب اجتماعی به صورت ترس یا اضطراب آشکار درباره یک یا چند موقعیت اجتماعی که در آنها فرد در معرض وارسی توسط دیگران است تعریف شده است. فرد مبتلا به این اختلال به شدت از خطر بالقوه انجام رفتار نامناسب یا نشان دادن نشانههای اضطراب وحشت دارد. شیوع اختلال اضطراب اجتماعی در دهه های اخیر افزایش یافته است. بیشترین شیوع اختلال اضطراب اجتماعی در دوره کودکی و نوجوانی بوده و میزان شیوع بر حسب نوع مطالعات مختلف و جمعیتهای مورد مطالعه متفاوت است. در ایران بررسیهای اندکی برای ارزیابی شیوع اختلال اضطراب اجتماعی صورت گرفته است که در این میان میزان شیوع ۵ الی ۱۱ درصدی این اختلال در بین کودکان و نوجوانان گزارش شده است. در راستای اختلال اضطراب اجتماعی در بین کودکان و نوجوانان دلایل متعددی مطرح شده است. فرضیه کمبود کودک مطرح میکند که طیف وسیعی از عوامل از قبیل جنس خلق وخو، کمبود مهارتهای اجتماعی و عزتنفس پایین میتواند با اختلال اضطراب اجتماعی در ارتباط باشد. عزت نفس از جمله عوامل مهم و اساسی در رشد و شکوفایی انسان در تمامی سنین است که در دهه های اخیر مورد توجه متخصصان حوزه بهداشت روان و امور تربیتی قرار گرفته است.

کلیدواژه ها:

روانکاوی ، عزتنفس اضطراب اجتماعی ، دانش آموز دخترا