بررسی تشکیل سنگهای کربناته با ایجاد شرایط ذخیره سازی کربن دی اکسید در سنگهای آذرین دارای کانیهای سیلیکاته (مطالعات و بررسی سنگهای آذرین منطقه بزمان استان سیستان و بلوچستان)

امروزه افزایش مصرف روز افزون انرژی حاصل از سوختهای فسیلی باعث انتشار گسترده گاز کربن دی اکسید به جو زمین شده است. یکی از روشهای موثر در کاهش انتشار کرین دی اکسید در جو، ذخیره سازی آن به صورت تشکیل واحدهای کربناته در سازندهای مختلف زمین شناسی است که به عنوان یکی از ایمن ترین و موثرترین روشهای ذخیره سازی کرین دی اکسید شناخته می شود. محدوده بزمان در جنوب خاوری ایران در شهرستان ایرانشهر بر روی کمربند ماگمایی زون سنندج - سیرجان و ارومیه - دختر واقع شده است واحدهای آتشفشانی نئوژن و کواترنری متشکل از آندزیت بازالتی، بازالت، آندزیت و داسیت و توف های آندزیتی واحد های سنگی محدوده را تشکیل می دهند. در این پژوهش سنگ های بازالت و آندزیت بازالتی مورد بررسی قرار گرفته اند. با توجه به مطالعات پتروگرافی، کانی های پلاژیوکلاز، پیروکسن و الیوین تشکیل دهنده ساختار سنگ بازالت بوده که با ساختار پورفیری با زمینه کریستالی درشت بلور تا ریز بلور قرار گرفته. مطالعه مقاطع میکروسکوپی نشان می دهد که دگرسانی کانی های کلسیم و منیزیم دار توسط سیالات غنی از کرین دی اکسید توانایی رهاسازی کاتیونهای مورد نیاز برای تشکیل کانی های کربناته دارند. نتایج آنالیز عنصری XRF نشان دهنده مقادیر بالای اکسید های Ca و Mg در نمونه های بازالت بزمان است که آنها گزینه مناسبی برای تشکیل واحدهای کربناته می کند. همچنین براساس نتایج آنالیز ساختاری XRD کانیهای کربناتی، کلیست کلریت، زئولیت و آنکریت همراه با کانیهای دگرسانی ثانویه، کوارتز، کلینوکلر ایلیت و مونتموربلونیت تشکیل شده اند. با توجه به نتایج به دست آمده و همچنین براساس میانگین تخلخل بدست آمده از سنگ های مورد بررسی، امکان ترسیب و تثبیت ۱۱۰۰۰۰ تن کرین دی اکسید در یک تارگت ۱۰۰ هکتاری با ارتفاع حدودی ۲۰ الی ۳۰ متر ارزیابی و تخمین زده می شود.

کلیدواژه ها:

ذخیره سازی CO۲ ، سنگهای آذرین ، سنگهای کربناته ، بزمان