بررسی نقش خانواده در پرورش شایستگی های اخلاقی دانش آموزان با نیازهای ویژه رفتاری

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خانواده در پرورش شایستگی های اخلاقی دانش آموزان با نیازهای ویژه رفتاری و تحلیل شیوه های تعامل مدرسه و خانواده در آموزش حمایتی مبتنی بر شایستگی ها انجام شده است. با توجه به چالش های رفتاری این گروه از دانش آموزان، ضرورت طراحی الگوهای تربیتی هماهنگ میان خانه و مدرسه، بیش از پیش احساس می شود. این تحقیق به روش ترکیبی (کمی-کیفی) و با مشارکت والدین، معلمان و دانش آموزان اجرا گردید. داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد رفتارهای اخلاقی و مصاحبه نیمه ساختار یافته گردآوری و از طریق آزمون های آماری و تحلیل مضمون بررسی شد. یافته ها نشان داد که خانواده هایی که در تعامل موثر و هدفمند با مدرسه قرار دارند، به ویژه در زمینه آموزش مهارت های خودتنظیمی، همدلی و مسئولیت پذیری، نقش موثرتری در ارتقاء رفتارهای اخلاقی فرزندان خود ایفا می کنند. همچنین نتایج بیانگر آن بود که آموزش های حمایتی مبتنی بر شایستگی ها در محیط های خانوادگی و مدرسه ای، زمانی اثربخشی واقعی دارند که با مشارکت منظم و بازخوردهای مشترک همراه باشند. بر این اساس، پیشنهاد می شود مدارس با طراحی جلسات هم اندیشی، کارگاه های والدین، و بازبینی مشترک برنامه های تربیتی، زمینه تعامل موثر و پایدار با خانواده ها را فراهم آورند. این تعامل می تواند بستر رشد اخلاقی، اجتماعی و رفتاری دانش آموزان با نیازهای ویژه رفتاری را تقویت کند و شکاف موجود میان تربیت خانگی و مدرسه ای را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

شایستگی اخلاقی ، خانواده ، دانش آموزان با نیازهای ویژه رفتاری ، آموزش حمایتی ، تعامل مدرسه و خانواده