بررسی نظری تاثیر کاربرد روش های ارزشیابی نوین بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

شیوه های آموزش و ابزار آموزشی مدام در حال تحول و نوشدن است؛ بنابراین ضروری است که روش های ارزشیابی نیز متناسب با آن تغییر کند. ارزشیابی یک فرایند جدایی ناپذیر از آموزش و یادگیری است. در واقع آموزش و یادگیری با ارزشیابی کامل می شود. در نظام های آموزشی امروزی، ارزشیابی نوین به عنوان رویکردی موثر برای ارتقای کیفیت یادگیری شناخته شده است. این پژوهش به صورت نظری به بررسی تاثیر روش های ارزشیابی نوین، از جمله ارزشیابی تکوینی و توصیفی، بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی پرداخته است. پیشرفت تحصیلی شامل ابعاد شناختی (مانند کسب دانش و مهارت ها)، عاطفی (مانند انگیزه و اعتماد به نفس) و رفتاری (مانند مشارکت فعال) است. این مطالعه نشان می دهد که ارزشیابی نوین می تواند یادگیری را متناسب با نیازهای فردی تنظیم کرده، نقاط ضعف را به موقع شناسایی کند و دانش آموزان را به عنوان شرکای فعال در فرآیند یادگیری درگیر سازد. یافته ها حاکی از آن است که ارزشیابی نوین، با ترویج مشارکت فعال، می تواند شکاف های آموزشی را پر کند و یادگیری پایدار را تقویت نماید.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، پیشرفت تحصیلی ، مشارکت فعال ، دانش آموزان