بازی، پلی برای انتقال لذت و یادگیری در دانش آموزان

یادگیری تعاملی، ازجمله روش های مطلوب آموزش و پرورش به شمار می آید. پژوهشگران و دانشمندان در حوزه ی آموزش و پرورش، تعاملی بودن محیط های آموزشی را پیوسته مطرح و بر آن تاکید کرده اند. این محیط ها شامل موقعیت هایی هستند که در آنها دانش آموزان به جای اینکه گیرندگان غیرفعال اطلاعات از منابع آموزشی باشند، خود به طور مستقیم در فرایند یادگیری شرکت دارند. یکی از موقعیت های تعاملی بین شاگرد و معلم، بازی های آموزشی است که در بطن خود، دارای هدف آموزشی است. بازی یک رویکرد ابتکاری است که هدف آن افزایش تعامل و انگیزه کاربران و ارائه تجارب پایدار است. این رویکرد اخیرا به طور گسترده ای فراگیر شده است و رویکردی است که در بسیاری از زمینه ها مورد استفاده قرار می گیرد. ایجاد بازی ها می تواند یادگیری را جذاب تر کند و به دانش آموزان کمک کند تا مفاهیم درسی را بهتر درک کنند. علاوه بر این، بازی ها می توانند مهارت های اجتماعی و همکاری را تقویت کرده و انگیزه و تمرکز دانش آموزان را افزایش دهند. بازی در آموزش یکی از روش های نوین و مناسب در امر آموزش و یادگیری است. روش های تعاملی مثل بازی، کمک می کند دانش آموزان به درک بهتری از مطالب برسند؛ و هنگام یادگیری خسته نشوند. این مقاله به بررسی نقش بازی در افزایش یادگیری در دانش آموزان می پردازد.

کلیدواژه ها:

بازی ، بازی های آموزشی ، یادگیری ، تعامل