واکنش های ریخت شناختی و فیزیولوژیکی هالوفیت Odyssea paucinervis (Poaceae) ، در برابر شوری

در این مقاله مروری میزان تحمل نمک در Odyssea paucinervisstaph مورد بررسی قرار گرفته است این گیاه یک گیاه اکولوژیکی مهم (از گروه ) C4 است که بهطور گسترده در شوره زارها و مناطق کم آب آفریقای جنوبی پراکنده می باشد. گیاهان به مدت یازده هفته در معرض محلول های از آب دریا به نسبت 0/2 درصد، 10 درصد، 20 درصد، 40 درصد، 60 درصد و 80 درصد (یا 0/076، 3/8، 7/6 ، 15/2، 22/8 و 30/4 قسمت در ازای هزار) قرار داده شدند. افزایش میزان شوری آب دریا از 0/02 درصد تا 20 درصد تاثیری بر تراکم کلی زیست توده خشک نداشت، در حالی که افزایش بیشتر میزان شوری آب دریا تا حد 80 درصد به طور چشمگیری باعث کاهش (حجم) 50 درصدی زیست توده می شود. غلظت پرولین به تبع افزایش شوری در ریشه ها و جوانه ها افزایش یافت. اطلاعات به طور واضح نشان دادند که O.paucinervis گونه ای است که در مقابل شوری خیلی مقاومت است و از لحاظ زیست شناختی و فیزیولوژیکی با محیط پر نمک سازگار است.

کلیدواژه ها:

ترشح نمک ، مبادله گاز ، روابط یونی ، تحمل شوری